اشکال کار در این
است که محتواي افكار جمع نمي‌شود. دسته بندی نمی‌شود. کُد نمی‌خورد. رفرنس
نمي‌شود. ما بعنوان نویسنده، ما بعنوان يك بلاگر با یك زمینه‌ي ذهنی و یک
مطالعه، مقاله و مطلب می نویسيم. خب از هزاران مطلب صدها موردش هم که
ارزش‌دار باشد، کار شده باشد، یک‌جا نیست. بطور موضوعی دسته‌بندی نشده است.
این پراکنده کاری‌ها مثل قطره‌ي باران‌ست، لازم‌ست. اما اگر بر جای خشک
ببارند، فاصله داشته باشند، خشک میشوند، از بین میروند.
توليدات بسيج دانشجويي
اما وبلاگي‌ست كه در ابتدا با نام شورای هم‌انديشي کانون‌های فضای مجازی و
سایبر بسیج دانشجویی دانشگاه های مشهدمقدس ( متشکل از بسیج دانشگاه آزاد،
فردوسی، پیام نور، علوم پزشکی و شهید منتظری مشهد) از مهرماه 88 فعالیتش را
شروع کرد، هم‌اکنون نيز با ریزش‌ها و رویش‌هایی در قالب غیر رسمی متشکل
از فعالان دانشجویی- سایبری مشهدمقدس فعالیت می‌کند. تا این قطره‌ها در
فضاي سايبر بهم برسند و تبدیل شوند به چشمه‌اي برای سیراب‌کردن، در محیطی
که سراسرش تبلیغات اومانیستی و ضد خانواده و ضد اخلاق و حقیقت و دین است.
با دبير اين تشكل به‌گفتگو نشسته‌ايم...
***
